→临江仙｜临江仙·步梅心韵啸傲红尘恼杀红尘寂寞，吟疏一纸空文。萧斋薄被自家温。应知年少意，不似旧时春。梦后檐风低哑，无端吹乱愁痕。分明犹是未归人。还将衣检点，雨雪欲纷纷。lín jiāng xiān-bù méi xīn yùnxiào ào hóng chénnǎo shā hóng chén jì mò，yín shū yī zh…〔04-09〕

  →五律｜题图岭上白云流云甘布景，绝顶滟清光。素月轻挥袖，空山好笼香。遇花风转淡，踏露夜偏凉。独坐听簪落，余年欲洗妆。tí túlǐng shàng bái yúnliú yún gān bù jǐng，jué dǐng yàn qīng guāng。sù yuè qīng huī xiù，kōng shān hǎo lóng xiān…〔04-08〕

  →五绝｜五绝四首岭上白云（一）松岭下高风，汲泉红叶中。宫商自相应，举目少山翁。（二）虫声翻作雨，梦不到前踪。惆怅随花发，剥衣老芙蓉。（三）青山放大江，平野半横窗。此地堪陶醉，聊沽酒一缸。（四）梅逐上春来，徘徊旧雨回。温柔无限好，落地即成灰。wǔ jué sì shǒulǐng shàng bái yún-yī-sōng lǐng xi…〔04-08〕

  →七律｜闲咏啸傲红尘明湖细柳万千垂，草色层层看欲迷。冷雨无心催梦远，春风有意探花迟。双飞燕影凭空戏，独卧桃枝借水窥。酒醒浑将诗兴懒，聊持銮镜念君痴。xián yǒngxiào ào hóng chénmíng hú xì liǔ wàn qiān chuí，cǎo sè céng céng kàn yù mí。lěng yǔ wú x…〔04-06〕

  明代→七律｜次韵道竹可清明雨九皋声公风雨萧萧夜向晨，清明都付寂寥滨。吹残野外无穷柳，消尽江南大半春。临水桃花还有浪，衔泥燕子不生尘。匡床坐稳浑慵起，赖得同人语笑频。cì yùn dào zhú kě qīng míng yǔjiǔ gāo shēng gōngfēng yǔ xiāo xiāo yè xiàng chén，qīng m…〔04-05〕

  元代→七律｜清明雨中登楼南望寄銮江诸英俊曹伯启衮衮年华去住难，悠悠今古独凭栏。江山惯识市朝变，桃李那禁风雨寒。旅食又惊三月到，閒情聊喜一家安。衰颜何物酬佳节，频倒清尊强自宽。qīng míng yǔ zhōng dēng lóu nán wàng jì luán jiāng zhū yīng jùncáo bó qǐgǔn gǔn n…〔04-05〕

  →临江仙｜临江仙·无眠岭上白云今夜虫声频入耳，一丛花映雕栏。更深泉水更潺湲。三行荒谬语，独步当沙抟。潮打石矶空致信，冥冥千里山峦。清风停拔送孤寒。江中斜月在，洗不去眉弯。lín jiāng xiān-wú miánlǐng shàng bái yúnjīn yè chóng shēng pín rù ěr，yī cóng huā yì…〔04-04〕

  →七律｜七律梦入神机数载重来忆旧游，花飞时节上层楼。何妨借酒千杯饮，只为今宵一醉休。怎奈凉风吹入梦，无端夜雨滴成愁。明朝镜里谁如昨，颜色凋零半倚秋。qī lǜmèng rù shén jīshù zǎi chóng lái yì jiù yóu，huā fēi shí jiē shàng céng lóu。hé fáng jiè ji…〔04-04〕