宋代→虞美人｜虞美人叶梦得落花已作风前舞，又送黄昏雨。晓来庭院半残红，惟有游丝千丈罥晴空。殷勤花下同携手，更尽杯中酒。美人不用敛蛾眉，我亦多情无奈酒阑时。yú měi rényè mèng déluò huā yǐ zuò fēng qián wǔ，yòu sòng huáng hūn yǔ。xiǎo lái tíng yuàn bà…〔01-24〕

  宋代→点绛唇｜点绛唇叶梦得缥缈危亭，笑谈独在千峰上。与谁同赏，万里横烟浪。老去情怀，犹作天涯想。空惆怅。少年豪放，莫学衰翁样。diǎn jiàng chúnyè mèng dépiāo miǎo wēi tíng，xiào tán dú zài qiān fēng shàng。yǔ shuí tóng shǎng，wàn lǐ hén…〔01-24〕

  北宋→诉衷情｜诉衷情周邦彦出林杏子落金盘，齿软怕尝酸。可惜半残青紫，犹有小唇丹。南陌上，落花闲，雨斑斑。不言不语，一段伤春，都在眉间。sù zhōng qíngzhōu bāng yànchū lín xìng zǐ luò jīn pán，chǐ ruǎn pà cháng suān。kě xī bàn cán qīng zǐ，yó…〔01-24〕

  北宋→｜醉桃源周邦彦冬衣初染远山青，双丝云雁绫。夜寒袖湿欲成冰，都缘珠泪零。情黯黯，闷腾腾，身如秋后蝇。若教随马逐郎行，不辞多少程。zuì táo yuánzhōu bāng yàndōng yī chū rǎn yuǎn shān qíng，shuāng sī yún yàn líng。yè hán xiù shī yù chéng…〔01-24〕

  北宋→思远人｜思远人晏几道红叶黄花秋意晚，千里念行客。飞云过尽，归鸿无信，何处寄书得？泪弹不尽当窗滴，就砚旋研墨。渐写到别来，此情深处，红笺为无色。sī yuǎn rényàn jǐ dàohóng yè huáng huā qiū yì wǎn，qiān lǐ niàn xíng kè。fēi yún guò jìng，guī hó…〔01-21〕

  北宋→蝶恋花｜蝶恋花晏几道梦入江南烟水路，行尽江南，不与离人遇。睡里消魂无说处，觉来惆怅消魂误。欲尽此情书尺素，浮雁沉鱼，终了无凭据。却倚缓弦歌别绪，肠移破秦筝柱。dié liàn huāyàn jǐ dàomèng rù jiāng nán yān shuǐ lù，xíng jìn jiāng nán，bù yǔ lí rén yù…〔01-21〕

  北宋→阮郎归｜阮郎归晏几道天边金掌露成霜，云随雁字飞长。绿杯红袖趁重阳，人情似故乡。兰佩紫，菊簪黄，殷勤理旧狂。欲将沉醉换悲凉，清歌莫断肠！ruǎn láng guīyàn jǐ dàotiān biān jīn zhǎng lù chéng shuāng，yún suí yàn zì cháng。lǜbēi hóng xiù chè…〔01-21〕

  宋代→诉衷情｜诉衷情-寒食仲殊涌金门外小瀛洲，寒食更风流。红船满湖歌吹，花外有高楼。晴日暖，淡烟浮，恣嬉游。三千粉黛，十二阑干，一片云头。sù zhōng qíng-hán shízhòng shūyǒng jīn mén wài xiǎo yíng zhōu，hán shí gèng fēng liú。hóng chuán mǎn …〔01-21〕