宋代→七绝｜阳关曲·中秋月宋-苏轼暮云收尽溢清寒，银汉无声转玉盘。此生此夜不长好，明月明年何处看。yáng guān qǔ-zhōng qiū yuèsòng-sū shìmù yún shōu jìn yì qīng hán，yín hàn wú shēng zhuàn yù pán。cǐ shēng cǐ yè bù cháng …〔06-06〕

  宋代→七律｜郊行即事宋-程颢芳原绿野恣行时，春入遥山碧四围。兴逐乱红穿柳巷，困临流水坐苔矶。莫辞盏酒十分劝，只恐风花一片飞。况是清明好天气，不妨游衍莫忘归。jiāo xíng jí shìsòng-chéng hàofāng yuán lǜ yě zì xíng shí，chūn rù yáo shān bì sì wéi。xìng …〔05-30〕

  宋代→定风波｜定风波·南海归赠王定国侍人寓娘苏轼常羡人间琢玉郎，天教分咐点酥娘。自作清歌传皓齿，风起，雪飞炎海变清凉。万里归来年愈少，微笑，笑时犹带岭梅香。试问岭南应不好？却道，此心安处是吾乡。dìng fēng bō-nán hǎi guī zèng wáng dìng guó shì rén yù niángsū shìcháng…〔05-19〕

  宋代→七绝｜湖上宋-徐元杰花开红树乱莺啼，草长平湖白鹭飞。风日晴和人意好，夕阳箫鼓几船归。hú shàngsòng-xú yuán jiéhuā kāi hóng shù luàn yīng tí，cǎo zhǎng píng hú bái lù fēi。fēng rì qíng hé rén yì hǎo，xī yáng xiāo …〔05-12〕

  →临江仙｜临江仙苗十二岁岁飘萍诗酒过，河南又复江南。清风厌厌此凭栏。交游悉散落，好月几人看？长记平生闲气度，如何涕下沧然？醒时回首最难堪。繁华都舍去，一棹入仙山。lín jiāng xiānmiáo shí èrsuì suì piāo píng shī jiǔ guò，hé nán yòu fù jiāng nán。qīng fēn…〔04-11〕

  →｜蝶恋花姚梦痕映烛拈花霜露久，可奈愁何，独自听更漏！相见依稀如醉酒，泪痕犹在醒时袖。好梦重游空忆旧，斜月窗前，果有人相候？低舞花飞寒雨骤，荒墟篱落风吹透。dié liàn huāyáo mèng hényìng zhú niān huā shuāng lù jiǔ，kě nài chóu hé，dú zì tīng gèng lòu…〔04-10〕

  →五律｜题图岭上白云流云甘布景，绝顶滟清光。素月轻挥袖，空山好笼香。遇花风转淡，踏露夜偏凉。独坐听簪落，余年欲洗妆。tí túlǐng shàng bái yúnliú yún gān bù jǐng，jué dǐng yàn qīng guāng。sù yuè qīng huī xiù，kōng shān hǎo lóng xiān…〔04-08〕

  →五绝｜五绝四首岭上白云（一）松岭下高风，汲泉红叶中。宫商自相应，举目少山翁。（二）虫声翻作雨，梦不到前踪。惆怅随花发，剥衣老芙蓉。（三）青山放大江，平野半横窗。此地堪陶醉，聊沽酒一缸。（四）梅逐上春来，徘徊旧雨回。温柔无限好，落地即成灰。wǔ jué sì shǒulǐng shàng bái yún-yī-sōng lǐng xi…〔04-08〕