宋代→｜烛影摇红毛滂一亩清阴，半天潇洒松窗午。床头秋色小屏山，碧帐垂烟缕。枕畔风摇绿户，唤人醒，不教梦去。可怜恰到，瘦石寒泉，冷云幽处。zhú yǐng yáo hóngmáo pāngyì mǔ qīng yīn，bàn tiān xiāo sǎ sōng chuāng wǔ。chuáng tóu qiū sè xiǎo píng …〔01-24〕

  宋代→｜惜分飞毛滂泪湿阑干花著露，愁到眉峰碧聚。此恨平分取，更无言语空相觑。短雨残云无意绪，寂寞朝朝暮暮。今夜山深处，断魂分付潮回去。xī fēn fēimáo pānglèi shī lán gān huā zhuó lù，chóu dào méi fēng bì jù。cǐ hèn píng fēn qǔ，gèng wú yán …〔01-24〕

  宋代→卜算子｜卜算子谢逸烟雨幂横塘，绀色涵清浅。谁把并州快剪刀，剪取吴江半。隐几岸乌巾，细葛含风软。不见柴桑避俗翁，心共孤云远。bǔ suàn zǐxiè yìyān yǔ mì héng táng，gàn sè hán qīng qiǎn。shuí bǎ bīng zhōu kuài jiǎn dāo，jiǎn qǔ wú jiān…〔01-24〕

  宋代→眼儿媚｜眼儿媚阮阅楼上黄昏杏花寒，斜月小栏干。一双燕子，两行征雁，画角声残。绮窗人在东风里，无语对春闲。也应似旧，盈盈秋水，淡淡青山。yǎn ér mèiruǎn yuèlóu shàng huáng hūn xìng huā hán，xié yuè xiǎo lán gān。yì shuāng yàn zǐ，liǎng hán…〔01-24〕

  宋代→卜算子｜卜算子陈瓘只解劝人归，都不留人住。南北东西总是家，劝我归何处。去住总由天，天意人难阻。若得归时我自归，何必闲言语。bǔ suàn zǐchén guànzhǐ jiě quàn rén guī，dōu bù liú rén zhù。nán běi dōng xī zǒng shì jiā，quàn wǒ guī hé c…〔01-24〕

  北宋→蝶恋花｜蝶恋花-秋思周邦彦月皎惊乌栖不定，更漏将残，辘轳牵金井。唤起两眸清炯炯，泪花落枕红棉冷。执手霜风吹鬓影，去意徊徨，别语愁难听。楼上阑干横斗柄，露寒人远鸡相应。dié liàn huā-qiū sīzhōu bāng yànyuè jiǎo jīng wū qī bú dìng，gēng lòu jiāng cán，lù …〔01-24〕

  北宋→｜关河令周邦彦秋阴时晴渐向暝，变一庭凄冷。伫听寒声，云深无雁影。更深人去寂静，但照壁孤灯相映。酒已都醒，如何消夜永！guān hé lìngzhōu bāng yànqiū yīn shí qíng jiàn xiàng míng，biàn yì tíng qī lěng。zhù tīng hán shēng，yún shēn …〔01-24〕

  北宋→诉衷情｜诉衷情周邦彦出林杏子落金盘，齿软怕尝酸。可惜半残青紫，犹有小唇丹。南陌上，落花闲，雨斑斑。不言不语，一段伤春，都在眉间。sù zhōng qíngzhōu bāng yànchū lín xìng zǐ luò jīn pán，chǐ ruǎn pà cháng suān。kě xī bàn cán qīng zǐ，yó…〔01-24〕