南宋→浣溪沙｜浣溪沙吴文英门隔花深梦旧游，夕阳无语燕归愁。玉纤香动小帘钩。落絮无声春堕泪，行云有影月含羞。东风临夜冷于秋。huàn xī shāwú wén yīngmén gé huā shēn mèng jiù yóu，xī yáng wú yǔ yàn guī chóu。yù xiān xiāng dòng xiǎo lián …〔02-18〕

  南宋→浣溪沙｜浣溪沙吴文英千盖笼花斗胜春，东风无力扫香尘。尽沿高阁步红云。闲里暗牵经岁恨，街头多认旧年人。晚钟催散又黄昏。huàn xī shāwú wén yīngqiān gài lǒng huā dòu shèng chūn，dōng fēng wú lì sǎo xiāng chén。jìn yán gāo gé bù hón…〔02-18〕

  南宋→望江南｜望江南吴文英三月暮，花落更情浓。人去秋千闲挂月，马停杨柳倦嘶风。堤畔画船空。恹恹醉，尽日小帘栊。宿燕夜归银烛外，流莺声在绿阴中。无处觅残红。wàng jiāng nánwú wén yīngsān yuè mù，huā luò gèng qíng nóng。rén qù qiū qiān xián guà yuè，mǎ …〔02-18〕

  现代→现代诗｜死水闻一多这是一沟绝望的死水，清风吹不起半点漪沦。不如多扔些破铜烂铁，爽性泼你的剩菜残羹。也许铜的要绿成翡翠，铁罐上锈出几瓣桃花。再让油腻织一层罗绮，霉菌给他蒸出些云霞。让死水酵成一沟绿酒，飘满了珍珠似的白沫。小珠们笑声变成大珠，又被偷酒的花蚊咬破。那么一沟绝望的死水，也就夸得上几分鲜明。如果青蛙衬不住寂寞，又算死水叫出…〔02-18〕

  宋代→木兰花｜减字木兰花淮上女淮山隐隐，千里云峰千里恨。淮水悠悠，万顷烟波万顷愁。山长水远，遮断行人东望眼。恨旧愁新，有泪无言对晚春。jiǎn zì mù lán huāhuái shàng nǚhuái shān yǐn yǐn，qiān lǐ yún fēng qiān lǐ hèn。huái shuǐ yōu yōu，wàn q…〔02-17〕

  宋代→菩萨蛮｜菩萨蛮李好古东园映叶梅如豆，西园扑地花铺绣。春水晓来深，日华娇漾金。带烟穿径竹，步入飞虹曲。何处早莺啼，曲桥西复西。pú sà mánlǐ hào gǔdōng yuán yìng yè méi rú dòu，xī yuán pū dì huā pū xiù。chūn shuǐ xiǎo lái shēn，rì huá …〔02-17〕

  宋代→如梦令｜如梦令吴潜江上绿杨芳草，想见故园春好。一树海棠花，昨夜梦魂飞绕。惊晓，惊晓，窗外一声啼鸟。rú mèng lìngwú qiánjiāng shàng lǜ yáng fāng cǎo，xiǎng jiàn gù yuán chūn hǎo。yí shù hǎi táng huā，zuó yè mèng hún fēi …〔02-17〕

  宋代→卜算子｜卜算子刘克庄片片蝶衣轻，点点猩红小。道是天公不惜花，百种千般巧。朝见树头繁，暮见枝头少。道是天公果惜花，雨洗风吹了。bǔ suàn zǐliú kè zhuāngpiàn piàn dié yī qīng，diǎn diǎn xīng hóng xiǎo。dào shì tiān gōng bù xī huā，bǎi z…〔02-17〕