宋代→｜饮马歌曹勋边头春未到，雪满交河道。暮沙明残照，塞烽云间小。断鸿悲，陇月低，泪湿征衣悄。岁华老。yìn mǎ gēcáo xūnbiān tóu chūn wèi dào，xuě mǎn jiāo hé dào。mù shā míng cán zhào，sài fēng yún jiān xiǎo。duàn hóng bēi，l…〔02-12〕

  宋代→卜算子｜卜算子王之道堂下水浮天，人指山为岸。水落寒沙只见山，暗被天偷换。堂上老诗翁，客至劳相管。风喘西头客自东，目送云中雁。bǔ suàn zǐwáng zhī dàotáng xià shuǐ fú tiān，rén zhǐ shān wéi àn。shuǐ luò hán shā zhǐ jiàn shān，àn bèi t…〔02-12〕

  宋代→卜算子｜卜算子吕渭老一日抵三秋，半月如千岁。自夏经秋到雪飞，一向都无计。续续说相思，不尽无穷意。若写幽怀一段愁，应用天为纸。bǔ suàn zǐlǚ wèi lǎoyí rì dǐ sān qiū，bàn yuè rú qiān suì。zì xià jīng qiū dào xuě fēi，yí xiàng dōu wú jì…〔02-12〕

  宋代→菩萨蛮｜菩萨蛮张元幹春来春去催人老，老夫争肯输年少。醉后少年狂，白髭殊未妨。插花还起舞，管领风光处。把酒共留春，莫教花笑人。pú sà mánzhāng yuán gànchūn lái chūn qù cuī rén，lǎo fū zhēng kěn shū nián shào。zuì hòu shào nián kuáng，…〔02-12〕

  宋代→临江仙｜临江仙韩世忠冬看山林萧疏净，春来地润花浓。少年衰老与山同。世间争名利，富贵与贫穷。荣贵非干长生药，清闲是不死门风。劝君识取主人公。单方只一味，尽在不言中。lín jiāng xiānhán shì zhōngdōng kān shān lín xiāo shū jìng，chūn lái dì rùn huā nóng。…〔02-12〕

  宋代→阮郎归｜阮郎归向子湮江南江北雪漫漫，遥知易水寒。同云深处望三关，断肠山又山。天可老，海能翻，消除此恨难。频闻遣使问平安。几时鸾辂还。ruǎn láng guīxiàng zǐ yīnjiāng nán jiāng běi xuě màn màn，yáo zhī yì shuǐ hán。tóng yún shēn chù wàng…〔02-12〕

  南宋→七律｜老马行陆游老马虺隤依晚照，自计岂堪三品料？玉鞭金络付梦想，瘦稗枯萁空咀噍。中原蝗旱胡运衰，王师北伐方传诏。一闻战鼓意气生，犹能为国平燕赵。lǎo mǎ hánglù yóulǎo mǎ huī tuí yī wǎn zhào，zì jì qǐ kān sān pǐn liào？yù biān jīn luò fù mèng…〔02-11〕

  明代→｜警世贤文勤奋篇有田不耕仓禀虚，有书不读子孙愚。宝剑锋从磨砺出，梅花香自苦寒来。少壮不经勤学苦，老来方悔读书迟。书到用时方恨少，事到经过才知难。板橙要坐十年冷，文章不写一句空。智慧源于勤奋，伟大出自平凡。书山有路勤为径，学海无涯苦做舟。少时不努力，老大徒伤悲。欲求生富贵，须下死功夫。jǐng shì xián wénqín fè…〔02-11〕