南宋→七绝｜稚子弄冰杨万里稚子金盆脱晓冰，彩丝穿取当银钲。敲成玉磬穿林响，忽作玻璃碎地声。zhì zǐ nòng bīngyáng wàn lǐzhì zǐ jīn pén tuō xiǎo bīng，cǎi sī chuān qǔ dāng yín zhēng。qiāo chéng yù qìng chuān lín xiǎng，h…〔03-06〕

  南宋→七绝｜四时田园杂兴·其三十一范成大昼出耘田夜绩麻，村庄儿女各当家。童孙未解供耕织，也傍桑阴学种瓜。sì shí tián yuán zá xìng-qí sān shí yīfàn chéng dàzhòu chū yún tián yè jì má，cūn zhuāng ér nǚ gè dāng jiā。tóng sūn w…〔03-06〕

  宋代→文言文｜古人谈读书朱熹敏而好学，不耻下问。知之为知之，不知为不知，是知也。默而识之，学而不厌，诲人不倦。余尝谓读书有三到，谓心到、眼到、口到。心不在此，则眼不看仔细，心眼既不专一，却只漫浪诵读，决不能记，记亦不能久也。三到之中，心到最急。心既到矣，眼口岂不到乎？盖士人读书，第一要有志，第二要有识，第三要有恒。有志则断不甘为下流；…〔03-06〕

  清代→长相思｜长相思·山一程纳兰性德山一程，水一程，身向榆关那畔行，夜深千帐灯。风一更，雪一更，聒碎乡心梦不成，故园无此声。cháng xiàng sī-shān yī chéngnà lán xìng déshān yī chéng，shuǐ yī chéng，shēn xiàng yú guān nà pàn xíng，yè sh…〔03-06〕

  宋代→文言文｜铁杵成针祝穆磨针溪，在象耳山下。世传李太白读书山中，未成，弃去。过是溪，逢老媪方磨铁杵。问之，曰：“欲作针。”太白感其意，还卒业。tiě chǔ chéng zhēnzhù mùmó zhēn xī，zài xiàng ěr shān xià。shì chuán lǐ tài bái dú shū shān zhōng，…〔03-05〕

  南宋→七绝｜宿新市徐公店杨万里篱落疏疏一径深，树头新绿未成阴。儿童急走追黄蝶，飞入菜花无处寻。xiǔ xīn shì xú gōng diànyáng wàn lǐlí luò shū shū yī jìng shēn，shù tóu xīn lǜ wèi chéng yīn。ér tóng jí zǒu zhuī huáng dié…〔03-05〕

  南宋→七绝｜四时田园杂兴·其二十五范成大梅子金黄杏子肥，麦花雪白菜花稀。日长篱落无人过，惟有蜻蜓蛱蝶飞。sì shí tián yuán zá xìng-qí èr shí wǔfàn chéng dàméi zǐ jīn huáng xìng zǐ féi，mài huā xuě bái cài huā xī。rì cháng lí…〔03-05〕

  北宋→七绝｜题西林壁苏轼横看成岭侧成峰，远近高低各不同。不识庐山真面目，只缘身在此山中。tí xī lín bìsū shìhéng kàn chéng lǐng cè chéng fēng，yuǎn jìn gāo dī gè bú tóng。bú shí lú shān zhēn miàn mù，zhǐ yuán shēn zài…〔03-05〕