唐代→｜和练秀才杨柳杨巨源水边杨柳曲尘丝，立马烦君折一枝。惟有春风最相惜，殷勤更向手中吹。hè liàn xiù cái yáng liǔyáng jù yuánshuǐ biān yáng liǔ qū chén sī，lì mǎ fán jūn zhé yì zhī。wéi yǒu chūn fēng zuì xiāng xī，y…〔01-16〕