宋代→｜一剪梅李清照红藕香残玉簟秋。轻解罗裳，独上兰舟。云中谁寄锦书来？雁字回时，月满西楼。花自飘零水自流。一种相思，两处闲愁。此情无计可消除，才下眉头，却上心头。yì jiǎn méilǐ qīng zhàohóng ǒu xiāng cán yù diàn qiū。qīng jiě luó cháng，dú shàng lán z…〔01-24〕

  宋代→青玉案｜青玉案曹组田园有计归须早，在家纵贫亦好。南来北去何日了？光阴送尽，可怜青鬓，暗逐流年老。寂寥孤馆残灯照，乡思惊时梦初觉，落月苍苍关河晓。一声鸡唱，马嘶人起，又上长安道。qīng yù àncáo zǔtián yuán yǒu jì guī xū zǎo，zài jiā zòng pín yì hǎo。nán lái b…〔01-24〕

  宋代→｜烛影摇红毛滂一亩清阴，半天潇洒松窗午。床头秋色小屏山，碧帐垂烟缕。枕畔风摇绿户，唤人醒，不教梦去。可怜恰到，瘦石寒泉，冷云幽处。zhú yǐng yáo hóngmáo pāngyì mǔ qīng yīn，bàn tiān xiāo sǎ sōng chuāng wǔ。chuáng tóu qiū sè xiǎo píng …〔01-24〕

  北宋→诉衷情｜诉衷情周邦彦出林杏子落金盘，齿软怕尝酸。可惜半残青紫，犹有小唇丹。南陌上，落花闲，雨斑斑。不言不语，一段伤春，都在眉间。sù zhōng qíngzhōu bāng yànchū lín xìng zǐ luò jīn pán，chǐ ruǎn pà cháng suān。kě xī bàn cán qīng zǐ，yó…〔01-24〕

  清代→七绝｜己亥杂诗清-龚自珍九州生气恃风雷，万马齐喑究可哀。我劝天公重抖擞，不拘一格降人才。jǐ hài zá shīqīng - gōng zì zhēnjiǔ zhōu shēng qì shì fēng léi，wàn mǎ qí yīn jiū kě āi。wǒ quàn tiān gōng chóng dǒu sǒu，bù…〔01-20〕

  唐代→｜夏夜宿表兄宅话旧窦叔向夜合花开香满庭，夜深微雨醉初醒。远书珍重何曾达，旧事凄凉不可听。去日儿童皆长大，昔年亲友半凋零。明朝又是孤舟别，愁见河桥酒幔青。xià yè sù biǎo xiōng zhái huà jiùdòu shū xiàngyè hé huā kāi xiāng mǎn tíng，yè shēn wēi yǔ…〔01-18〕

  唐代→｜贾生李商隐宣室求贤访逐臣，贾生才调更无伦。可怜夜半虚前席，不问苍生问鬼神。jiǎ shēnglǐ shāng yǐnxuān shì qiú xián fǎng zhú chén，jiǎ shēng cái diào gèng wú lún。kě lián yè bàn xū qián xí，bú wèn cāng shēng…〔01-18〕

  唐代→｜题乌江亭杜牧胜败兵家事不期，包羞忍耻是男儿。江东子弟多才俊，卷土重来未可知。tí wū jiāng tíngdù mùshèng bài bīng jiā shì bù qī，bāo xiū rěn chǐ shì nán ér。jiāng dōng zǐ dì duō cái jùn，juǎn tǔ chóng lái wè…〔01-17〕