南北朝→文言文｜杨氏之子刘义庆梁国杨氏子九岁，甚聪惠。孔君平诣其父，父不在，乃呼儿出。为设果，果有杨梅。孔指以示儿曰：“此是君家果。”儿应声答曰：“未闻孔雀是夫子家禽。”yáng shì zhī zǐliú yì qìngliáng guó yáng shì zǐ jiǔ suì，shèn cōng huì。kǒng jun píng…〔03-06〕

  先秦→文言文｜自相矛盾韩非楚人有鬻盾与矛者，誉之曰：“吾盾之坚，物莫能陷也。”又誉其矛曰：“吾矛之利，于物无不陷也。”或曰：“以子之矛陷子之盾，何如？” 其人弗能应也。夫不可陷之盾与无不陷之矛，不可同世而立。zì xiàng máo dùnhán fēichǔ rén yǒu yù dùn yǔ máo zhě，yù zhī yuē-…〔03-06〕

  南宋→七绝｜秋夜将晓出篱门迎凉有感陆游三万里河东入海，五千仞岳上摩天。遗民泪尽胡尘里，南望王师又一年。qiū yè jiāng xiǎo chū lí mén yíng liáng yǒu gǎnlù yóusān wàn lǐ hé dōng rù hǎi，wǔ qiān rèn yuè shàng mó tiān。yí mín l…〔03-06〕

  宋代→七绝｜村晚雷震草满池塘水满陂，山衔落日浸寒漪。牧童归去横牛背，短笛无腔信口吹。cūn wǎnléi zhèncǎo mǎn chí táng shuǐ mǎn bēi，shān xián luò rì jìn hán yī。mù tóng guī qù héng niú bèi，duǎn dí wú qiāng xìn kǒu …〔03-06〕

  南宋→七绝｜四时田园杂兴·其三十一范成大昼出耘田夜绩麻，村庄儿女各当家。童孙未解供耕织，也傍桑阴学种瓜。sì shí tián yuán zá xìng-qí sān shí yīfàn chéng dàzhòu chū yún tián yè jì má，cūn zhuāng ér nǚ gè dāng jiā。tóng sūn w…〔03-06〕

  宋代→七绝｜观书有感·其二朱熹昨夜江边春水生，蒙冲巨舰一毛轻。向来枉费推移力，此日中流自在行。guān shū yǒu gǎn-qí èrzhū xīzuó yè jiāng biān chūn shuǐ shēng，méng chōng jù jiàn yī máo qīng。xiàng lái wǎng fèi tuī yí lì…〔03-06〕

  宋代→七绝｜观书有感·其一朱熹半亩方塘一鉴开，天光云影共徘徊。问渠那得清如许？为有源头活水来。guān shū yǒu gǎn-qí yīzhū xībàn mǔ fāng táng yī jiàn kāi，tiān guāng yún yǐng gòng pái huái。wèn qú nǎ dé qīng rú xǔ？wéi yǒ…〔03-06〕

  宋代→文言文｜古人谈读书朱熹敏而好学，不耻下问。知之为知之，不知为不知，是知也。默而识之，学而不厌，诲人不倦。余尝谓读书有三到，谓心到、眼到、口到。心不在此，则眼不看仔细，心眼既不专一，却只漫浪诵读，决不能记，记亦不能久也。三到之中，心到最急。心既到矣，眼口岂不到乎？盖士人读书，第一要有志，第二要有识，第三要有恒。有志则断不甘为下流；…〔03-06〕