唐代→｜和李秀才边庭四时怨卢汝弼朔风吹雪透刀瘢，饮马长城窟更寒。半夜火来知有敌，一时齐保贺兰山。hè lǐ xiù cái biān tíng sì shí yuànlú rǔ bìshuò fēng chuī xuě tòu dāo bān， yìn mǎ cháng chéng kū gèng hán。bàn yè huǒ lái…〔01-18〕

  唐代→｜华清宫吴融四郊飞雪暗云端，唯此宫中落旋干。绿树碧檐相掩映，无人知道外边寒。huá qīng gōngwú róngsì jiāo fēi xuě àn yún duān，wéi cǐ gōng zhōng luò xuán gān。lǜ shù bì yán xiāng yǎn yìng，wú rén zhī dào wài …〔01-18〕

  唐代→｜淮上与友人别郑谷扬子江头杨柳春，杨花愁杀渡江人。数声风笛离亭晚，君向潇湘我向秦。huái shàng yǔ yǒu rén biézhèng gǔyáng zǐ jiāng tóu yáng liǔ chūn，yáng huā chóu shā dù jiāng rén。shù shēng fēng dí lí tíng wǎ…〔01-18〕

  唐代→｜淮上渔者郑谷白头波上白头翁，家逐船移浦浦风。一尺鲈鱼新钓得，儿孙吹火荻花中。huái shàng yú zhězhèng gǔbái tóu bō shàng bái tóu wēng，jiā zhú chuán yí pǔ pǔ fēng。yì chǐ lú yú xīn diào dé，ér sūn chuī huǒ dí…〔01-18〕

  唐代→｜偶书刘叉日出扶桑一丈高，人间万事细如毛。野夫怒见不平事，磨损胸中万古刀。ǒu shūliú chārì chū fú sāng yí zhàng gāo，rén jiān wàn shì xì rú máo。yě fū nù jiàn bù píng shì，mó sǔn xiōng zhōng wàn gǔ dāo。…〔01-18〕

  唐代→｜蚕妇杜荀鹤粉色全无饥色加，岂知人世有荣华。年年道我蚕辛苦，底事浑身着苎麻。cán fùdù xún hèfěn sè quán wú jī sè jiā，qǐ zhī rén shì yǒu róng huá。nián nián dào wǒ cán xīn kǔ， dǐ shì hún shēn zhuó zhù má。…〔01-18〕

  唐代→｜山中寡妇杜荀鹤夫因兵死守蓬茅，麻苎衣衫鬓发焦。桑柘废来犹纳税，田园荒尽尚征苗。时挑野菜和根煮，旋斫生柴带叶烧。任是深山更深处，也应无计避征徭。shān zhōng guǎ fùdù xún hèfū yīn bīng sǐ shǒu péng máo，má zhù yī shān bìn fà jiāo。sāng zhè fè…〔01-18〕

  唐代→｜再经胡城县杜荀鹤去岁曾经此县城，县民无口不冤声。今来县宰加朱绂，便是生灵血染成。zài jīng hú chéng xiàndù xún hèqù suì céng jīng cǐ xiàn chéng，xiàn mín wú kǒu bù yuān shēng。jīn lái xiàn zài jiā zhū fú，biàn…〔01-18〕