宋代→｜满江红岳飞怒发冲冠，凭栏处、潇潇雨歇。抬望眼，仰天长啸，壮怀激烈。三十功名尘与土，八千里路云和月。莫等闲、白了少年头，空悲切。靖康耻，犹未雪；臣子恨，何时灭！驾长车，踏破贺兰山缺。壮志饥餐胡虏肉，笑谈渴饮匈奴血。待从头收拾旧山河，朝天阙。mǎn jiāng hóngyuè fēinù fà chōng guān，píng lá…〔02-12〕

  宋代→点绛唇｜点绛唇张元幹清夜沉沉，暗蛩啼处檐花落。乍凉帘幕，香绕屏山角。堪恨归鸿，情似秋云薄。书难托，尽交寂寞，忘了前时约。diǎn jiàng chúnzhāng yuán gànqīng yè chén chén，àn qióng tí chù yán huā luò。zhà liáng lián mù，xiāng rào pí…〔02-12〕

  当代→｜咏情东南双飞千万年，天各一方心相连。今生情尽空悲切，来生再续未了缘。自古英雄出少年，似水红颜惹人怜。今生情尽空悲切，来世再续未了缘。yǒng qíngdōng nán shuāng fēi qiān wàn nián，tiān gè yī fāng xīn xiàng lián。jīn shēng qíng jìn kōng …〔02-11〕

  宋代→｜声声慢李清照寻寻觅觅，冷冷清清，凄凄惨惨戚戚。乍暖还寒时候，最难将息。三杯两盏淡酒，怎敌他、晚来风急？雁过也，正伤心，却是旧时相识。满地黄花堆积，憔悴损，如今有谁堪摘？守着窗儿，独自怎生得黑！梧桐更兼细雨，到黄昏、点点滴滴。这次第，怎一个愁字了得？shēng shēng mànlǐ qīng zhàoxún xún mì mì…〔01-24〕

  明代→明曲｜朝天子-咏喇叭明-王磐喇叭，唢呐，曲儿小，腔儿大。官船来往乱如麻，全仗你抬声价。军听了军愁，民听了民怕。哪里去辨甚么真共假？眼见的吹翻了这家，吹伤了那家，只吹的水尽鹅飞罢！cháo tiān zǐ - yǒng lǎ bāmíng - wáng pánlǎ bā，suǒ nà，qǔ ér xiǎo，qiāng ér dà。…〔01-20〕

  唐代→｜登玄都阁朱庆馀野色晴宜上阁看，树阴遥映御沟寒。豪家旧宅无人住，空见朱门锁牡丹。dēng xuán dū gézhū qìng yúyě sè qíng yí shàng gé kàn，shù yīn yáo yìng yù gōu hán。háo jiā jiù zhái wú rén zhù，kōng jiàn zhū mé…〔01-16〕

  唐代→｜题邻居于鹄僻巷邻家少，茅檐喜并居。蒸梨常共灶，浇薤亦同渠。传屐朝寻药，分灯夜读书。虽然在城市，还得似樵渔。tí lín jūyú húpì xiàng lín jiā shǎo，máo yán xǐ bìng jū。zhēng lí cháng gòng zào，jiāo xiè yì tóng qú。chuán jī zhā…〔01-09〕

  唐代→｜望岳杜甫岱宗夫如何？齐鲁青未了。造化钟神秀，阴阳割昏晓。荡胸生层云，决眦入归鸟。会当凌绝顶，一览众山小。wàng yuèdù fǔdài zōng fú rú hé，qí lǚ qīng wèi liǎo。zào huà zhōng shén xiù，yīn yáng gē hūn xiǎo。dàng xiōng shēng …〔01-07〕