宋代→木兰花｜木兰花-春景宋祁东城渐觉风光好，縠皱波纹迎客棹。绿杨烟外晓寒轻，红杏枝头春意闹。浮生长恨欢娱少，肯爱千金轻一笑？为君持酒劝斜阳，且向花间留晚照。mù lán huā-chūn jǐngsòng qídōng chéng jiàn jué fēng guāng hǎo，hú zhòu bō wén yíng kè zhào…〔12-11〕

  北宋→蝶恋花｜蝶恋花晏殊槛菊愁烟兰泣露，罗幕轻寒，燕子双飞去。明月不谙离恨苦，斜光到晓穿朱户。昨夜西风凋碧树，独上高楼，望尽天涯路。欲寄彩笺兼尺素，山长水阔知何处！dié liàn huāyàn shūjiàn jú chóu yān lán qì lù，luó mù qīng hán，yàn zǐ shuāng fēi qù。mín…〔12-11〕

  北宋→诉衷情｜诉衷情晏殊芙蓉金菊斗馨香，天气欲重阳。远村秋色如画，红树间疏黄。流水淡，碧天长，路茫茫。凭高目断，鸿雁来时，无限思量。sù zhōng qíngyàn shūfú róng jīn jú dòu xīn xiāng，tiān qì yù chóng yáng。yuǎn cūn qiū sè rú huà，hóng shù…〔12-11〕

  北宋→采桑子｜采桑子晏殊时光只解催人老，不信多情，长恨离亭，泪滴春衫酒易醒。梧桐昨夜西风急，淡月胧明，好梦频惊，何处高楼雁一声？cǎi sāng zǐyàn shūshí guǎng zhǐ jiě cuī rén lǎo，bú xìn duō qíng，cháng hèn lí tíng，lèi dī chūn shān jiǔ y…〔12-11〕

  北宋→玉楼春｜玉楼春-春恨晏殊绿杨芳草长亭路，年少抛人容易去。楼头残梦五更钟，花底离愁三月雨。无情不似多情苦，一寸还成千万缕。天涯地角有穷时，只有相思无尽处。yù lóu chūn-chūn hènyàn shūlǜ yáng fāng cǎo cháng tíng lù，nián shào pāo rén róng yì qù。ló…〔12-11〕

  北宋→木兰花｜木兰花晏殊池塘水绿风微暖，记得玉真初见面。重头歌韵响铮琮，入破舞腰红乱旋。玉钩阑下香阶畔，醉后不知斜日晚。当时共我赏花人，点检如今无一半。mù lán huāyàn shūchí táng shuǐ lǜ fēng wēi nuǎn，jì dé yù zhēn chū jiàn miàn。chóng tóu gē yùn…〔12-11〕

  北宋→浣溪沙｜浣溪沙晏殊一曲新词酒一杯，去年天气旧亭台。夕阳西下几时回？无可奈何花落去，似曾相识燕归来。小园香径独徘徊。huàn xī shāyàn shūyì qǔ xīn cí jiǔ yì bēi，qù nián tiān qì jiù tíng tái。xī yáng xī xià jǐ shí huí？wú kě nài h…〔12-11〕

  北宋→清平乐｜清平乐晏殊春花秋草，只是催人老。总把千山眉黛扫，未抵别愁多少。劝君绿酒金杯，莫嫌丝管声催。兔走乌飞不住，人生几度三台。qīng píng yuèyàn shūchūn huā qiū cǎo，zhǐ shì cuī rén lǎo。zǒng bǎ qiān shān méi dài sǎo，wèi dǐ bié chóu…〔12-11〕