宋代→｜苍梧谣蔡伸天！休使圆蟾照客眠。人何在？桂影自婵娟。cāng wú yáocài shēntiān！xiū shǐ yuán chán zhào kè mián。rén hé zài？guì yǐng zì chán juān。…〔02-12〕

  宋代→木兰花｜减字木兰花-题雄州驿蒋兴祖女朝云横度，辘辘车声如水去。白草黄沙，月照孤村三两家。飞鸿过也，万结愁肠无昼夜。渐近燕山，回首乡关归路难。jiǎn zì mù lán huā-tí xióng zhōu yìjiǎng xìng zǔ nǚzhāo yún héng dù，lù lù chē shēng rú shuǐ qù。…〔02-12〕

  宋代→阮郎归｜阮郎归向子湮江南江北雪漫漫，遥知易水寒。同云深处望三关，断肠山又山。天可老，海能翻，消除此恨难。频闻遣使问平安。几时鸾辂还。ruǎn láng guīxiàng zǐ yīnjiāng nán jiāng běi xuě màn màn，yáo zhī yì shuǐ hán。tóng yún shēn chù wàng…〔02-12〕

  南宋→七律｜老马行陆游老马虺隤依晚照，自计岂堪三品料？玉鞭金络付梦想，瘦稗枯萁空咀噍。中原蝗旱胡运衰，王师北伐方传诏。一闻战鼓意气生，犹能为国平燕赵。lǎo mǎ hánglù yóulǎo mǎ huī tuí yī wǎn zhào，zì jì qǐ kān sān pǐn liào？yù biān jīn luò fù mèng…〔02-11〕

  唐代→五律｜赠瑕丘王少府唐-李白皎皎鸾凤姿，飘飘神仙气。梅生亦何事，来作南昌尉。清风佐鸣琴，寂寞道为贵。一见过所闻，操持难与群。毫挥鲁邑讼，目送瀛洲云。我隐屠钓下，尔当玉石分。无由接高论，空此仰清芬。zèng xiá qiū wáng shǎo fǔtáng - lǐ báijiǎo jiǎo luán fèng zī，piāo pi…〔02-11〕

  当代→｜咏情东南双飞千万年，天各一方心相连。今生情尽空悲切，来生再续未了缘。自古英雄出少年，似水红颜惹人怜。今生情尽空悲切，来世再续未了缘。yǒng qíngdōng nán shuāng fēi qiān wàn nián，tiān gè yī fāng xīn xiàng lián。jīn shēng qíng jìn kōng …〔02-11〕

  唐代→七律｜上李邕唐-李白大鹏一日同风起，扶摇直上九万里。假令风歇时下来，犹能簸却沧溟水。世人见我恒殊调，闻余大言皆冷笑。宣父犹能畏后生，丈夫未可轻年少。shàng lǐ yōngtáng - lǐ báidà péng yī rì tóng fēng qǐ，fú yáo zhí shàng jiǔ wàn lǐ。jiǎ lìng f…〔02-11〕

  明代→｜警世贤文勤奋篇有田不耕仓禀虚，有书不读子孙愚。宝剑锋从磨砺出，梅花香自苦寒来。少壮不经勤学苦，老来方悔读书迟。书到用时方恨少，事到经过才知难。板橙要坐十年冷，文章不写一句空。智慧源于勤奋，伟大出自平凡。书山有路勤为径，学海无涯苦做舟。少时不努力，老大徒伤悲。欲求生富贵，须下死功夫。jǐng shì xián wénqín fè…〔02-11〕