宋代→眼儿媚｜眼儿媚阮阅楼上黄昏杏花寒，斜月小栏干。一双燕子，两行征雁，画角声残。绮窗人在东风里，无语对春闲。也应似旧，盈盈秋水，淡淡青山。yǎn ér mèiruǎn yuèlóu shàng huáng hūn xìng huā hán，xié yuè xiǎo lán gān。yì shuāng yàn zǐ，liǎng hán…〔01-24〕

  宋代→卜算子｜卜算子陈瓘只解劝人归，都不留人住。南北东西总是家，劝我归何处。去住总由天，天意人难阻。若得归时我自归，何必闲言语。bǔ suàn zǐchén guànzhǐ jiě quàn rén guī，dōu bù liú rén zhù。nán běi dōng xī zǒng shì jiā，quàn wǒ guī hé c…〔01-24〕

  北宋→蝶恋花｜蝶恋花-秋思周邦彦月皎惊乌栖不定，更漏将残，辘轳牵金井。唤起两眸清炯炯，泪花落枕红棉冷。执手霜风吹鬓影，去意徊徨，别语愁难听。楼上阑干横斗柄，露寒人远鸡相应。dié liàn huā-qiū sīzhōu bāng yànyuè jiǎo jīng wū qī bú dìng，gēng lòu jiāng cán，lù …〔01-24〕

  北宋→｜关河令周邦彦秋阴时晴渐向暝，变一庭凄冷。伫听寒声，云深无雁影。更深人去寂静，但照壁孤灯相映。酒已都醒，如何消夜永！guān hé lìngzhōu bāng yànqiū yīn shí qíng jiàn xiàng míng，biàn yì tíng qī lěng。zhù tīng hán shēng，yún shēn …〔01-24〕

  北宋→诉衷情｜诉衷情周邦彦出林杏子落金盘，齿软怕尝酸。可惜半残青紫，犹有小唇丹。南陌上，落花闲，雨斑斑。不言不语，一段伤春，都在眉间。sù zhōng qíngzhōu bāng yànchū lín xìng zǐ luò jīn pán，chǐ ruǎn pà cháng suān。kě xī bàn cán qīng zǐ，yó…〔01-24〕

  北宋→少年游｜少年游周邦彦并刀如水，吴盐胜雪，纤指破新橙。锦幄初温，兽香不断，相对坐调笙。低声问，向谁行宿？城上已三更。马滑霜浓不如休去，直是少人行。shào nián yóuzhōu bāng yànbīng dāo rú shuǐ，wú yán shèng xuě，xiān zhǐ pò xīn chéng。jǐn wò chū …〔01-24〕

  北宋→｜醉桃源周邦彦冬衣初染远山青，双丝云雁绫。夜寒袖湿欲成冰，都缘珠泪零。情黯黯，闷腾腾，身如秋后蝇。若教随马逐郎行，不辞多少程。zuì táo yuánzhōu bāng yàndōng yī chū rǎn yuǎn shān qíng，shuāng sī yún yàn líng。yè hán xiù shī yù chéng…〔01-24〕

  北宋→浣溪沙｜浣溪沙周邦彦楼上晴天碧四垂，楼前芳草接天涯。劝君莫上最高梯。新笋已成堂下竹，落花都上燕巢泥。忍听林表杜鹃啼？huàn xī shāzhōu bāng yànlóu shàng qíng tiān bì sì chuí，lóu qián fāng cǎo jiē tiān yá。quàn jūn mò shàng zuì …〔01-24〕