宋代→阮郎归｜阮郎归徐似道茶寮山上一头陀，新来学者么。蝤蛑螃蟹与乌螺，知他放几多。有一物，是蜂窝，姓牙名老婆。虽然无奈得它何，如何放得它。ruǎn láng guīxú sì dàochá liáo shān shàng yì tóu tuó，xīn lái xué zhě me。yóu móu páng xiè yǔ wū luó，…〔02-17〕

  北宋→渔家傲｜渔家傲黄庭坚三十年来无孔窍，几回得眼还迷照。一见桃花参学了。呈法要，无弦琴上单于调。摘叶寻枝虚半老，拈花特地重年少。今后水云人欲晓。非玄妙，灵云合被桃花笑。yú jiā àohuáng tíng jiānsān shí nián lái wú kǒng qiào，jǐ huí dé yǎn huán mí zhào。yí…〔02-16〕

  南宋→清平乐｜清平乐-检校山园书所见幸弃疾连云松竹，万事从今足。拄杖东家分社肉，白酒床头初熟。西风梨枣山园，儿童偷把长竿。莫遣旁人惊去，老夫静处闲看。qīng píng yuè-jiǎn jiào shān yuán shū suǒ jiànxīn qì jílián yún sōng zhú，wàn shì cóng jīn zú。…〔02-13〕

  南宋→｜感皇恩-读《庄子》闻朱晦庵即世幸弃疾案上数编书，非庄即老。会说忘言始知道。万言千句，不自能忘堪笑。今朝梅雨霁，青天好。一壑一丘，轻衫短帽。白发多时故人少。子云何在？应有玄经遗草。江河流日夜，何时了。gǎn huáng ēn-dú-zhuāng zǐ-wén zhū huì ān jí shìxīn qì jíàn shàng …〔02-13〕

  宋代→｜梅花引王炎裁征衣，寄征衣，万里征人音信稀。朝相思，暮相思。滴尽真珠，如今无泪垂。闺中幼妇红颜少，应是玉关人更老。几时归，几时归。开尽牡丹，看看到荼蘼。méi huā yǐnwáng yáncái zhēng yī，jì zhēng yī，wàn lǐ zhēng rén yīn xìn xī。zhāo xiāng sī，mù …〔02-13〕

  南宋→诉衷情｜诉衷情陆游当年万里觅封侯，匹马戍梁州。关河梦断何处，尘暗旧貂裘。胡未灭，鬓先秋，泪空流。此生谁料，心在天山，身老沧洲。sù zhōng qínglù yóudāng nián wàn lǐ mì fēng hóu，pǐ mǎ shù liáng zhōu。guān hé mèng duàn hé chù，chén àn …〔02-13〕

  宋代→卜算子｜卜算子康与之潮生浦口云，潮落津头树。潮本无心落又生，人自来还去。今古短长亭，送往迎来处。老尽东西南北人，亭下潮如故。bǔ suàn zǐkāng yǔ zhīcháo shēng pǔ kǒu yún，cháo luò jīn tóu shù。cháo běn wú xīn luò yòu shēng，rén zì lá…〔02-12〕

  宋代→｜小重山岳飞昨夜寒蛩不住鸣。惊回千里梦，已三更。起来独自绕阶行。人悄悄，帘外月胧明。白首为功名。旧山松竹老，阻归程。欲将心事付瑶琴。知音少，弦断有谁听？xiǎo chóng shānyuè fēizuó yè hán qióng bú zhù míng。jīng huí qiān lǐ mèng，yǐ sān gēng。qǐ l…〔02-12〕