宋代→｜忆王孙-春词李重元彤云风扫雪初晴，天外孤鸿三两声。独拥寒衾不忍听。月笼明，窗外梅花瘦影横。yì wáng sūn-chūn cílǐ zhòng yuántóng yún fēng sǎo xuě chū qíng，tiān wài gū hóng sān liǎng shēng。dú yōng hán qīn bù rěn …〔02-12〕

  宋代→木兰花｜减字木兰花-题雄州驿蒋兴祖女朝云横度，辘辘车声如水去。白草黄沙，月照孤村三两家。飞鸿过也，万结愁肠无昼夜。渐近燕山，回首乡关归路难。jiǎn zì mù lán huā-tí xióng zhōu yìjiǎng xìng zǔ nǚzhāo yún héng dù，lù lù chē shēng rú shuǐ qù。…〔02-12〕

  宋代→｜秦楼月向子湮芳菲歇，故园目断伤心切。伤心切，无边烟水，无穷山色。可堪更近乾龙节，眼中泪尽空啼血。空啼血，子规声外，晓风残月。qín lóu yuèxiàng zǐ yīnfāng fēi xiē，jù yuán mù duàn shāng xīn qiè。shāng xīn qiè，wú biān yān shuǐ，wú qi…〔01-24〕

  宋代→｜一剪梅李清照红藕香残玉簟秋。轻解罗裳，独上兰舟。云中谁寄锦书来？雁字回时，月满西楼。花自飘零水自流。一种相思，两处闲愁。此情无计可消除，才下眉头，却上心头。yì jiǎn méilǐ qīng zhàohóng ǒu xiāng cán yù diàn qiū。qīng jiě luó cháng，dú shàng lán z…〔01-24〕

  宋代→行香子｜行香子李清照草际鸣蛩，惊落梧桐，正人间天上愁浓。云阶月地，关锁千重。纵浮槎来，浮槎去，不相逢。星桥鹊架，经年才见，想离情别恨难穷。牵牛织女，莫是离中。甚霎儿晴，霎儿雨，霎儿风。xíng xiāng zǐlǐ qīng zhàocǎo jì míng qióng，jīng luò wú tóng，zhèng rén jiā…〔01-24〕

  宋代→柳梢青｜柳梢青-季女生日朱敦儒秋光正洁，仙家瑞草，黄花初发。物外高情，天然雅致，清标偏别。仙翁笑酌金杯，庆儿女，团圆喜悦。嫁与萧郎，凤凰台上，长生风月。liǔ shāo qīng-jì nǚ shēng rìzhū dūn rúqiū guāng zhèng jié，xiān jiā ruì cǎo，huáng huā chū …〔01-24〕

  宋代→好事近｜好事近-渔父词朱敦儒摇首出红尘，醒醉更无时节。活计绿蓑青笠，惯披霜冲雪。晚来风定钓丝闲，上下是新月。千里水天一色，看孤鸿明灭。hǎo shì jìn-yú fǔ cízhū dūn rúyáo shǒu chū hóng chén，xǐng zuì gèng wú shí jié。huó jì lǜ suō qīng l…〔01-24〕

  宋代→点绛唇｜点绛唇汪藻新月娟娟，夜寒江静山衔斗。起来搔首，梅影横窗瘦。好个霜天，闲却传杯手。君知否？乱鸦啼后，归兴浓于酒。diǎn jiàng chúnwāng zǎoxīn yuè juān juān，yè hán jiāng jìng shān xián dǒu。qǐ lái sāo shǒu，méi yǐng héng chu…〔01-24〕