宋代→｜满江红岳飞怒发冲冠，凭栏处、潇潇雨歇。抬望眼，仰天长啸，壮怀激烈。三十功名尘与土，八千里路云和月。莫等闲、白了少年头，空悲切。靖康耻，犹未雪；臣子恨，何时灭！驾长车，踏破贺兰山缺。壮志饥餐胡虏肉，笑谈渴饮匈奴血。待从头收拾旧山河，朝天阙。mǎn jiāng hóngyuè fēinù fà chōng guān，píng lá…〔02-12〕

  宋代→点绛唇｜点绛唇朱翌流水泠泠，断桥横路梅枝亚。雪花飞下，浑似江南画。白璧青钱，欲买春无价。归来也，风吹平野，一点香随马。diǎn jiàng chúnzhū yìliú shuǐ líng líng，duàn qiáo héng lù méi zhī yā。xuě huā fēi xià，hún sì jiāng nán huà。…〔02-12〕

  宋代→木兰花｜减字木兰花-题雄州驿蒋兴祖女朝云横度，辘辘车声如水去。白草黄沙，月照孤村三两家。飞鸿过也，万结愁肠无昼夜。渐近燕山，回首乡关归路难。jiǎn zì mù lán huā-tí xióng zhōu yìjiǎng xìng zǔ nǚzhāo yún héng dù，lù lù chē shēng rú shuǐ qù。…〔02-12〕

  明代→｜警世贤文勤奋篇有田不耕仓禀虚，有书不读子孙愚。宝剑锋从磨砺出，梅花香自苦寒来。少壮不经勤学苦，老来方悔读书迟。书到用时方恨少，事到经过才知难。板橙要坐十年冷，文章不写一句空。智慧源于勤奋，伟大出自平凡。书山有路勤为径，学海无涯苦做舟。少时不努力，老大徒伤悲。欲求生富贵，须下死功夫。jǐng shì xián wénqín fè…〔02-11〕

  宋代→如梦令｜如梦令李清照常记溪亭日暮，沉醉不知归路。兴尽晚回舟，误入藕花深处。争渡，争渡，惊起一滩鸥鹭。rú mèng lìnglǐ qīng zhàocháng jì xī tíng rì mù，chén zuì bù zhī guī lù。xìng jìn wǎn huí zhōu，wù rù ǒu huā shēn chù。z…〔01-24〕

  宋代→渔家傲｜渔家傲李清照天接云涛连晓雾，星河欲转千帆舞。仿佛梦魂归帝所，闻天语，殷勤问我归何处。我报路长嗟日暮，学诗谩有惊人句。九万里风鹏正举，风休住，蓬舟吹取三山去！yú jiā àolǐ qīng zhàotiān jiē yún tāo lián xiǎo wù，xīng hé yù zhuàn qiān fān wǔ。fǎn…〔01-24〕

  北宋→浣溪沙｜浣溪沙苏轼簌簌衣巾落枣花，村南村北响缫车，牛衣古柳卖黄瓜。酒困路长惟欲睡，日高人渴漫思茶。敲门试问野人家。huàn xī shāsū shìsù sù yī jīn luò zǎo huā，cūn nán cūn běi xiǎng sāo chē，niú yī gǔ liǔ mài huáng guā。jiǔ kùn …〔01-23〕

  北宋→浣溪沙｜浣溪沙苏轼—游蕲水清泉寺，寺临兰溪，溪水西流。山下兰芽短浸溪，松间沙路净无泥，潇潇暮雨子规啼。谁道人生无再少？门前流水尚能西。休将白发唱黄鸡。huàn xī shāsū shì-yóu qí shuǐ qīng quán sì，sì lín lán xī，xī shuǐ xī liú。shān xià lán yá du…〔01-23〕