唐代→七律｜上李邕唐-李白大鹏一日同风起，扶摇直上九万里。假令风歇时下来，犹能簸却沧溟水。世人见我恒殊调，闻余大言皆冷笑。宣父犹能畏后生，丈夫未可轻年少。shàng lǐ yōngtáng - lǐ báidà péng yī rì tóng fēng qǐ，fú yáo zhí shàng jiǔ wàn lǐ。jiǎ lìng f…〔02-11〕

  宋代→柳梢青｜柳梢青-季女生日朱敦儒秋光正洁，仙家瑞草，黄花初发。物外高情，天然雅致，清标偏别。仙翁笑酌金杯，庆儿女，团圆喜悦。嫁与萧郎，凤凰台上，长生风月。liǔ shāo qīng-jì nǚ shēng rìzhū dūn rúqiū guāng zhèng jié，xiān jiā ruì cǎo，huáng huā chū …〔01-24〕

  宋代→｜相思会曹组人无百年人，刚作千年调。待把门关铁铸，鬼见失笑。多愁早老，惹尽闲烦恼。我醒也，枉劳心，谩计较。粗衣淡饭，赢取暖和饱。住个宅儿，只要不大不小。常教洁净，不种闲花草。据见定、乐平生，便是神仙了。xiāng sī huìcáo zǔrén wú bǎi nián rén，gāng zuò qiān nián diào。dà…〔01-24〕

  宋代→点绛唇｜点绛唇叶梦得缥缈危亭，笑谈独在千峰上。与谁同赏，万里横烟浪。老去情怀，犹作天涯想。空惆怅。少年豪放，莫学衰翁样。diǎn jiàng chúnyè mèng dépiāo miǎo wēi tíng，xiào tán dú zài qiān fēng shàng。yǔ shuí tóng shǎng，wàn lǐ hén…〔01-24〕

  北宋→浣溪沙｜减字浣溪沙贺铸楼角初销一缕霞，淡黄杨柳暗栖鸦，玉人和月摘梅花。笑捻粉香归洞户，更垂帘幕护窗纱，东风寒似夜来些。jiǎn zì huàn xī shāhè zhùlóu jiǎo chū xiāo yì lǚ xiá，dàn huáng yáng liǔ àn qī yà，yù rén hé yuè zhāi méi hu…〔01-20〕

  唐代→｜赠别杜牧多情却似总无情，唯觉樽前笑不成。蜡烛有心还惜别，替人垂泪到天明。zèng bédù mùduō qíng què sì zǒng wú qing，wéi jué zūn qián xiào bù chéng。là zhú yǒu xīn hái xī bié，tì rén chuí lèi dào tān míng。…〔01-17〕

  唐代→｜过华清宫杜牧长安回望绣成堆，山顶千门次第开。一骑红尘妃子笑，无人知是荔枝来。guò huá qīng gōngdù mùcháng ān huí wàng xiù chéng duī，shān dǐng qiān mén cì dì kāi。yí jì hóng chén fēi zǐ xiào，wǔ rén zhī shì …〔01-17〕

  唐代→｜题都城南庄崔护去年今日此门中，人面桃花相映红。人面不知何处去，桃花依旧笑春风。tí dū chéng nán zhuāngcuī hùqù nián jīn rì cǐ mén zhōng，rén miàn táo huā xiāng yìng hóng。rén miàn bù zhī hé chù qù，táo huā yī…〔01-17〕