→｜临江仙·登南岳祖龙石径直通方外，禅门云锁西东。林泉深处听疏钟，山行宜载酒，放醉不朝宗。推倒一时豪杰，啸开万古心胸。黄昏信步送归鸿，登临天下小，绝顶我为峰。lín jiāng xiān-dēng nán yuèzǔ lóngshí jìng zhí tōng fāng wài，chán mén yún suǒ xī dōng。lín…〔04-04〕

  北宋→文言文｜醉翁亭记欧阳修环滁〔chú〕皆山也。其西南诸峰，林壑〔hè〕尤美，望之蔚然而深秀者，琅琊〔láng yá〕也。山行六七里，渐闻水声潺〔chán〕潺，而泻出于两峰之间者，酿泉也。峰回路转，有亭翼然临于泉上者，醉翁亭也。作亭者谁？山之僧智仙也。名之者谁？太守自谓也。太守与客来饮于此，饮少辄〔zhé〕醉，而年又最高，故自号曰醉…〔03-21〕

  宋代→七绝｜三衢道中曾几梅子黄时日日晴，小溪泛尽却山行。绿阴不减来时路，添得黄鹂四五声。sān qú dào zhōngzēng jǐméi zǐ huáng shí rì rì qíng，xiǎo xī fàn jìn què shān xíng。lǜ yīn bú jiǎn lái shí lù，tiān dé huáng lí …〔03-04〕

  宋代→菩萨蛮｜菩萨蛮-次杜叔高韵黄机惜山不厌山行远，山中禽鸟频惊见。小雨似怜春，霏霏容易晴。青裙田舍妇，馌饷前村去。溪水想平腰，唤船依断桥。pú sà mán-cì dù shū gāo yùnhuáng jīxī shān bú yàn shān xíng yuǎn，shān zhōng qín niǎo pín jīng jiàn…〔02-17〕

  唐代→｜山行杜牧远上寒山石径斜，白云深处有人家。停车坐爱枫林晚，霜叶红于二月花。shān xíngdù mùyuǎn shàng hán shān shí jìng xié，bái yún shēn chù yǒu rén jiā。tíng chē zuò ài fēng lín wǎn，shuāng yè hóng yú èr yu…〔01-17〕