宋代→五绝｜江上渔者范仲淹江上往来人，但爱鲈鱼美。君看一叶舟，出没风波里。jiāng shàng yú zhěfàn zhòng yānjiāng shàng wǎng lái rén，dàn ài lú yú měi。jun kàn yī yè zhōu，chū méi fēng bō lǐ。…〔03-08〕

  宋代→七绝｜春日朱熹胜日寻芳泗水滨，无边光景一时新。等闲识得东风面，万紫千红总是春。chūn rìzhū xīshèng rì xún fāng sì shuǐ bīn，wú biān guāng jǐng yī shí xīn。děng xián shí dé dōng fēng miàn，wàn zǐ qiān hóng zǒng…〔03-07〕

  宋代→七绝｜乡村四月翁卷绿遍山原白满川，子规声里雨如烟。乡村四月闲人少，才了蚕桑又插田。xiāng cūn sì yuèwēng juànlǜ biàn shān yuán bái mǎn chuān，zǐ guī shēng lǐ yǔ rú yān。xiāng cūn sì yuè xián rén shǎo，cái le cán…〔03-06〕

  宋代→七绝｜村晚雷震草满池塘水满陂，山衔落日浸寒漪。牧童归去横牛背，短笛无腔信口吹。cūn wǎnléi zhèncǎo mǎn chí táng shuǐ mǎn bēi，shān xián luò rì jìn hán yī。mù tóng guī qù héng niú bèi，duǎn dí wú qiāng xìn kǒu …〔03-06〕

  宋代→七绝｜观书有感·其二朱熹昨夜江边春水生，蒙冲巨舰一毛轻。向来枉费推移力，此日中流自在行。guān shū yǒu gǎn-qí èrzhū xīzuó yè jiāng biān chūn shuǐ shēng，méng chōng jù jiàn yī máo qīng。xiàng lái wǎng fèi tuī yí lì…〔03-06〕

  宋代→七绝｜观书有感·其一朱熹半亩方塘一鉴开，天光云影共徘徊。问渠那得清如许？为有源头活水来。guān shū yǒu gǎn-qí yīzhū xībàn mǔ fāng táng yī jiàn kāi，tiān guāng yún yǐng gòng pái huái。wèn qú nǎ dé qīng rú xǔ？wéi yǒ…〔03-06〕

  宋代→文言文｜古人谈读书朱熹敏而好学，不耻下问。知之为知之，不知为不知，是知也。默而识之，学而不厌，诲人不倦。余尝谓读书有三到，谓心到、眼到、口到。心不在此，则眼不看仔细，心眼既不专一，却只漫浪诵读，决不能记，记亦不能久也。三到之中，心到最急。心既到矣，眼口岂不到乎？盖士人读书，第一要有志，第二要有识，第三要有恒。有志则断不甘为下流；…〔03-06〕

  宋代→七绝｜题临安邸林升山外青山楼外楼，西湖歌舞几时休？暖风熏得游人醉，直把杭州作汴州。tí lín ān dǐlín shēngshān wài qīng shān lóu wài lóu，xī hú gē wǔ jǐ shí xiū？nuǎn fēng xūn dé yóu rén zuì，zhí bǎ háng zhōu zuò…〔03-06〕