唐代→排律｜寄张十二山人彪三十韵杜甫独卧嵩阳客，三违颍水春。艰难随老母，惨澹向时人。谢氏寻山屐，陶公漉酒巾。群凶弥宇宙，此物在风尘。历下辞姜被，关西得孟邻。早通交契密，晚接道流新。静者心多妙，先生艺绝伦。草书何太苦，诗兴不无神。曹植休前辈，张芝更后身。数篇吟可老，一字买堪贫。将恐曾防寇，深潜托所亲。宁闻倚门夕，尽力洁飧晨。疏懒为名误，…〔04-18〕

  →七绝｜七绝胡遂公余饭后事初休，偶放心灵片刻游。一树梅花一溪月，樽前自唱自为俦。qī juéhú suígōng yú fàn hòu shì chū xiū，ǒu fàng xīn líng piàn kè yóu。yī shù méi huā yī xī yuè，zūn qián zì chàng zì wéi chóu。…〔04-16〕

  →七绝｜读书庐中人窃把文心许正声，餐诗眠卷未消停。灵川相望情何远，欲卜西经路几程？dú shūlú zhōng rénqiè bǎ wén xīn xǔ zhèng shēng，cān shī mián juǎn wèi xiāo tíng。líng chuān xiàng wàng qíng hé yuǎn，yù bǔ xī jīn…〔04-11〕

  →五律｜题图岭上白云流云甘布景，绝顶滟清光。素月轻挥袖，空山好笼香。遇花风转淡，踏露夜偏凉。独坐听簪落，余年欲洗妆。tí túlǐng shàng bái yúnliú yún gān bù jǐng，jué dǐng yàn qīng guāng。sù yuè qīng huī xiù，kōng shān hǎo lóng xiān…〔04-08〕

  →五绝｜五绝四首岭上白云（一）松岭下高风，汲泉红叶中。宫商自相应，举目少山翁。（二）虫声翻作雨，梦不到前踪。惆怅随花发，剥衣老芙蓉。（三）青山放大江，平野半横窗。此地堪陶醉，聊沽酒一缸。（四）梅逐上春来，徘徊旧雨回。温柔无限好，落地即成灰。wǔ jué sì shǒulǐng shàng bái yún-yī-sōng lǐng xi…〔04-08〕

  →七律｜岁暮感怀次剑川兄韵剑尘远志幽怀觉已寒，中年心绪渐相安。水仙供眼长为侣，社鼠穿窬半视官。案角茗香生至味，膝前儿慧佐清欢。自将腹笥酬冬日，懒说人间行路难。suì mù gǎn huái cì jiàn chuān xiōng yùnjiàn chényuǎn zhì yōu huái jué yǐ hán，zhōng nián x…〔04-04〕

  →｜临江仙·登南岳祖龙石径直通方外，禅门云锁西东。林泉深处听疏钟，山行宜载酒，放醉不朝宗。推倒一时豪杰，啸开万古心胸。黄昏信步送归鸿，登临天下小，绝顶我为峰。lín jiāng xiān-dēng nán yuèzǔ lóngshí jìng zhí tōng fāng wài，chán mén yún suǒ xī dōng。lín…〔04-04〕

  →｜卜算子·惜别悦闲斋主人帆落白萍洲，倦鸟归飞急。拽住残阳不使沉，慰我浮云意。车外紫烟青，耳畔轻风习。回首苍茫暮色中，单鹤临池立。bo suàn zǐ-xī biéyuè xián zhāi zhǔ rénfān luò bái píng zhōu，juàn niǎo guī fēi jí。zhuài zhù cán yáng bú …〔04-04〕