宋代→七绝｜秋月宋-朱熹清溪流过碧山头，空水澄鲜一色秋。隔断红尘三十里，白云黄叶共悠悠。qiū yuèsòng-zhū xīqīng xī liú guò bì shān tóu，kōng shuǐ chéng xiān yī sè qiū。gé duàn hóng chén sān shí lǐ，bái yún huáng yè g…〔05-25〕

  宋代→七绝｜春日朱熹胜日寻芳泗水滨，无边光景一时新。等闲识得东风面，万紫千红总是春。chūn rìzhū xīshèng rì xún fāng sì shuǐ bīn，wú biān guāng jǐng yī shí xīn。děng xián shí dé dōng fēng miàn，wàn zǐ qiān hóng zǒng…〔03-07〕

  宋代→七绝｜观书有感·其二朱熹昨夜江边春水生，蒙冲巨舰一毛轻。向来枉费推移力，此日中流自在行。guān shū yǒu gǎn-qí èrzhū xīzuó yè jiāng biān chūn shuǐ shēng，méng chōng jù jiàn yī máo qīng。xiàng lái wǎng fèi tuī yí lì…〔03-06〕

  宋代→七绝｜观书有感·其一朱熹半亩方塘一鉴开，天光云影共徘徊。问渠那得清如许？为有源头活水来。guān shū yǒu gǎn-qí yīzhū xībàn mǔ fāng táng yī jiàn kāi，tiān guāng yún yǐng gòng pái huái。wèn qú nǎ dé qīng rú xǔ？wéi yǒ…〔03-06〕

  宋代→文言文｜古人谈读书朱熹敏而好学，不耻下问。知之为知之，不知为不知，是知也。默而识之，学而不厌，诲人不倦。余尝谓读书有三到，谓心到、眼到、口到。心不在此，则眼不看仔细，心眼既不专一，却只漫浪诵读，决不能记，记亦不能久也。三到之中，心到最急。心既到矣，眼口岂不到乎？盖士人读书，第一要有志，第二要有识，第三要有恒。有志则断不甘为下流；…〔03-06〕