宋代→阮郎归｜阮郎归石孝友烛花吹尽篆烟青，长波拍枕鸣。西风吹断雁鸿声，离人梦暗惊。乡思动，旅愁生，谁知此夜情。乱山重叠拥孤城，空江月自明。ruǎn láng guīshí xiào yǒuzhú huā chuī jìn zhuàn yān qīng，cháng bō pāi zhěn míng。xī fēng chuī duàn y…〔02-17〕

  宋代→阮郎归｜阮郎归徐似道茶寮山上一头陀，新来学者么。蝤蛑螃蟹与乌螺，知他放几多。有一物，是蜂窝，姓牙名老婆。虽然无奈得它何，如何放得它。ruǎn láng guīxú sì dàochá liáo shān shàng yì tóu tuó，xīn lái xué zhě me。yóu móu páng xiè yǔ wū luó，…〔02-17〕

  宋代→阮郎归｜阮郎归曾觌柳阴庭院占风光，呢喃清昼长。碧波新涨小池塘，双双蹴水忙。萍散漫，絮飘飏，轻盈体态狂。为怜流去落红香，衔将归画梁。ruǎn láng guīzēng díliǔ yīn tíng yuàn zhàn fēng guāng，ní nán qīng zhòu cháng。bì bō xīn zhǎng xiǎo ch…〔02-12〕

  宋代→阮郎归｜阮郎归向子湮江南江北雪漫漫，遥知易水寒。同云深处望三关，断肠山又山。天可老，海能翻，消除此恨难。频闻遣使问平安。几时鸾辂还。ruǎn láng guīxiàng zǐ yīnjiāng nán jiāng běi xuě màn màn，yáo zhī yì shuǐ hán。tóng yún shēn chù wàng…〔02-12〕

  北宋→阮郎归｜阮郎归?初夏苏轼绿槐高柳咽新蝉，薰风初入弦。碧纱窗下水沉烟，棋声惊昼眠。微雨过，小荷翻。榴花开欲燃。玉盆纤手弄清泉，琼珠碎却圆。ruǎn láng guī - chū xiàsū shìlù huái gāo liǔ yè xīn chán，xūn fēng chū rù xián。bì shā chuāng xià s…〔01-23〕

  北宋→阮郎归｜阮郎归晏几道天边金掌露成霜，云随雁字飞长。绿杯红袖趁重阳，人情似故乡。兰佩紫，菊簪黄，殷勤理旧狂。欲将沉醉换悲凉，清歌莫断肠！ruǎn láng guīyàn jǐ dàotiān biān jīn zhǎng lù chéng shuāng，yún suí yàn zì cháng。lǜbēi hóng xiù chè…〔01-21〕

  宋代→阮郎归｜阮郎归司马光渔舟容易入春山，仙家日月闲。绮窗纱幌映朱颜，相逢醉梦间。松露冷，海霞殷。匆匆整棹还。落花寂寂水潺潺，重寻此路难。ruǎn láng quīsī mǎ guāngyú zhōu róng yì rù chūn shān，xiān jiā rì yuè xián。qǐ chuāng shā huǎng yìng …〔12-12〕

  北宋→阮郎归｜阮郎归欧阳修南园春早踏青时，风和闻马嘶。青梅如豆柳如眉，日长蝴蝶飞。花露重，草烟低；人家帘幕垂。秋千慵困解罗衣，画堂双燕栖。ruǎn láng guīōu yáng xiūnán yuán chūn zǎo tà qīng shí，fēng hé wén mǎ sī。qīng méi rú dòu liǔ rú méi，…〔12-11〕