宋代→相见欢｜相见欢毛滂十年湖海扁舟，几多愁。白发青灯今夜、不宜秋。中庭树，空阶雨，思悠悠。寂寞一生心事、五更头。xiāng jiàn huānmáo pāngshí nián hú hǎi piān zhōu，jǐ duō chóu。bái fà qīng dēng jīn yè、bù yí qiū。zhōng tíng shù，k…〔01-24〕

  宋代→｜烛影摇红毛滂一亩清阴，半天潇洒松窗午。床头秋色小屏山，碧帐垂烟缕。枕畔风摇绿户，唤人醒，不教梦去。可怜恰到，瘦石寒泉，冷云幽处。zhú yǐng yáo hóngmáo pāngyì mǔ qīng yīn，bàn tiān xiāo sǎ sōng chuāng wǔ。chuáng tóu qiū sè xiǎo píng …〔01-24〕

  宋代→眼儿媚｜眼儿媚阮阅楼上黄昏杏花寒，斜月小栏干。一双燕子，两行征雁，画角声残。绮窗人在东风里，无语对春闲。也应似旧，盈盈秋水，淡淡青山。yǎn ér mèiruǎn yuèlóu shàng huáng hūn xìng huā hán，xié yuè xiǎo lán gān。yì shuāng yàn zǐ，liǎng hán…〔01-24〕

  北宋→蝶恋花｜蝶恋花-秋思周邦彦月皎惊乌栖不定，更漏将残，辘轳牵金井。唤起两眸清炯炯，泪花落枕红棉冷。执手霜风吹鬓影，去意徊徨，别语愁难听。楼上阑干横斗柄，露寒人远鸡相应。dié liàn huā-qiū sīzhōu bāng yànyuè jiǎo jīng wū qī bú dìng，gēng lòu jiāng cán，lù …〔01-24〕

  北宋→｜关河令周邦彦秋阴时晴渐向暝，变一庭凄冷。伫听寒声，云深无雁影。更深人去寂静，但照壁孤灯相映。酒已都醒，如何消夜永！guān hé lìngzhōu bāng yànqiū yīn shí qíng jiàn xiàng míng，biàn yì tíng qī lěng。zhù tīng hán shēng，yún shēn …〔01-24〕

  北宋→｜醉桃源周邦彦冬衣初染远山青，双丝云雁绫。夜寒袖湿欲成冰，都缘珠泪零。情黯黯，闷腾腾，身如秋后蝇。若教随马逐郎行，不辞多少程。zuì táo yuánzhōu bāng yàndōng yī chū rǎn yuǎn shān qíng，shuāng sī yún yàn líng。yè hán xiù shī yù chéng…〔01-24〕

  北宋→思远人｜思远人晏几道红叶黄花秋意晚，千里念行客。飞云过尽，归鸿无信，何处寄书得？泪弹不尽当窗滴，就砚旋研墨。渐写到别来，此情深处，红笺为无色。sī yuǎn rényàn jǐ dàohóng yè huáng huā qiū yì wǎn，qiān lǐ niàn xíng kè。fēi yún guò jìng，guī hó…〔01-21〕

  北宋→木兰花｜木兰花晏几道秋千院落重帘暮，彩笔闲来题绣户。墙头丹杏雨余花，门外绿杨风后絮。朝云信断知何处？应作襄王春梦去。紫骝认得旧游踪，嘶过画桥东畔路。mù lán huāyàn jǐ dàoqiū qiān yuàn luò chóng lián mù，cǎi bǐ xián lái tí xiù hù。qiáng tóu dān…〔01-21〕