宋代→木兰花｜减字木兰花-春怨朱淑真独行独坐，独倡独酬还独卧。伫立伤神，无奈轻寒著摸人。此情谁见？泪洗残妆无一半。愁病相仍，剔尽寒灯梦不成。jiǎn zì mù lán huā-chūn yuànzhū shū zhēndú xíng dú zuò，dú chàng dú chóu huán dú wò。zhù lì shāng sh…〔02-12〕

  宋代→临江仙｜临江仙·夜登小阁忆洛中旧游陈与义忆昔午桥桥上饮，坐中多是豪英。长沟流月去无声。杏花疏影里，吹笛到天明。二十余年如一梦，此身虽在堪惊。闲登小阁看新晴。古今多少事，渔唱起三更。lín jiāng xiān-yè dēng xiǎo gé yì luò zhōng jiù yóuchén yǔ yìyì xī wǔ qiáo …〔02-12〕

  明代→｜警世贤文勤奋篇有田不耕仓禀虚，有书不读子孙愚。宝剑锋从磨砺出，梅花香自苦寒来。少壮不经勤学苦，老来方悔读书迟。书到用时方恨少，事到经过才知难。板橙要坐十年冷，文章不写一句空。智慧源于勤奋，伟大出自平凡。书山有路勤为径，学海无涯苦做舟。少时不努力，老大徒伤悲。欲求生富贵，须下死功夫。jǐng shì xián wénqín fè…〔02-11〕

  北宋→少年游｜少年游周邦彦并刀如水，吴盐胜雪，纤指破新橙。锦幄初温，兽香不断，相对坐调笙。低声问，向谁行宿？城上已三更。马滑霜浓不如休去，直是少人行。shào nián yóuzhōu bāng yànbīng dāo rú shuǐ，wú yán shèng xuě，xiān zhǐ pò xīn chéng。jǐn wò chū …〔01-24〕

  唐代→｜山行杜牧远上寒山石径斜，白云深处有人家。停车坐爱枫林晚，霜叶红于二月花。shān xíngdù mùyuǎn shàng hán shān shí jìng xié，bái yún shēn chù yǒu rén jiā。tíng chē zuò ài fēng lín wǎn，shuāng yè hóng yú èr yu…〔01-17〕

  唐代→｜遗爱寺白居易弄石临溪坐，寻花绕寺行。时时闻鸟语，处处是泉声。yí ài sìbái jū yìnòng shí lín xī zuò，xún huā rào sì xíng。shí shí wén niǎo yǔ，chù chù shì quán shēng。…〔01-16〕

  唐代→｜邯郸冬至夜思家白居易邯郸驿里逢冬至，抱膝灯前影伴身。想得家中夜深坐，还应说着远行人。hán dān dōng zhì yè sī jiābái jū yìhán dān yì lǐ féng dōng zhì，bào xī dēng qián yǐng bàn shēn。xiǎng dé jiā zhōng yè shēn z…〔01-16〕

  唐代→｜小儿垂钓胡令能蓬头稚子学垂纶，侧坐莓苔草映身。路人借问遥招手，怕得鱼惊不应人。xiǎo ér chuí diàohú lìng néngpéng tóu zhì zǐ xué chuí lún，cè zuò méi tái cǎo yìng shēn。lù rén jiè wèn yáo zhāo shǒu，pà dé yú …〔01-08〕