北宋→阮郎归｜阮郎归欧阳修南园春早踏青时，风和闻马嘶。青梅如豆柳如眉，日长蝴蝶飞。花露重，草烟低；人家帘幕垂。秋千慵困解罗衣，画堂双燕栖。ruǎn láng guīōu yáng xiūnán yuán chūn zǎo tà qīng shí，fēng hé wén mǎ sī。qīng méi rú dòu liǔ rú méi，…〔12-11〕