宋代→临江仙｜临江仙韩世忠冬看山林萧疏净，春来地润花浓。少年衰老与山同。世间争名利，富贵与贫穷。荣贵非干长生药，清闲是不死门风。劝君识取主人公。单方只一味，尽在不言中。lín jiāng xiānhán shì zhōngdōng kān shān lín xiāo shū jìng，chūn lái dì rùn huā nóng。…〔02-12〕

  当代→｜咏情东南双飞千万年，天各一方心相连。今生情尽空悲切，来生再续未了缘。自古英雄出少年，似水红颜惹人怜。今生情尽空悲切，来世再续未了缘。yǒng qíngdōng nán shuāng fēi qiān wàn nián，tiān gè yī fāng xīn xiàng lián。jīn shēng qíng jìn kōng …〔02-11〕

  唐代→七律｜上李邕唐-李白大鹏一日同风起，扶摇直上九万里。假令风歇时下来，犹能簸却沧溟水。世人见我恒殊调，闻余大言皆冷笑。宣父犹能畏后生，丈夫未可轻年少。shàng lǐ yōngtáng - lǐ báidà péng yī rì tóng fēng qǐ，fú yáo zhí shàng jiǔ wàn lǐ。jiǎ lìng f…〔02-11〕

  明代→｜警世贤文勤奋篇有田不耕仓禀虚，有书不读子孙愚。宝剑锋从磨砺出，梅花香自苦寒来。少壮不经勤学苦，老来方悔读书迟。书到用时方恨少，事到经过才知难。板橙要坐十年冷，文章不写一句空。智慧源于勤奋，伟大出自平凡。书山有路勤为径，学海无涯苦做舟。少时不努力，老大徒伤悲。欲求生富贵，须下死功夫。jǐng shì xián wénqín fè…〔02-11〕

  魏晋→排律｜咏怀·壮士何慷慨魏晋-阮籍壮士何慷慨，志欲威八荒。驱车远行役，受命念自忘。良弓挟乌号，明甲有精光。临难不顾生，身死魂飞扬。岂为全躯士，效命争战场。忠为百世荣，义使令名彰。垂声谢后世，气节故有常。yǒng huái · zhuàng shì hé kāng kǎiwèi jìn - ruǎn jízhuàng shì hé …〔02-11〕

  唐代→｜怀良人葛鸦儿蓬鬓荆钗世所稀，布裙犹是嫁时衣。胡麻好种无人种，正是归时底不归？huái liáng réngě yā érpéng bìn jīng chāi shì suǒ xī，bù qún yóu shì jià shí yī。hú má hǎo zhòng wú rén zhòng，zhèng shì guī shí d…〔01-18〕

  唐代→｜蚕妇杜荀鹤粉色全无饥色加，岂知人世有荣华。年年道我蚕辛苦，底事浑身着苎麻。cán fùdù xún hèfěn sè quán wú jī sè jiā，qǐ zhī rén shì yǒu róng huá。nián nián dào wǒ cán xīn kǔ， dǐ shì hún shēn zhuó zhù má。…〔01-18〕

  唐代→｜井栏砂宿遇夜客李涉暮雨潇潇江上村，绿林豪客夜知闻。他时不用逃名姓，世上如今半是君。jǐng lán shā sù yù yè kèlǐ shèmù yǔ xiāo xiāo jiāng shàng cūn，lù lín háo kè yè zhī wén。tā shí bú yòng táo míng xìng，shì shà…〔01-17〕